Peygamber Efendimiz Güçlü Bir Babaydı

By | 31 Temmuz 2015

peygamber-efendimiz-guclu-bir-babaydiEBU TALİP VEFAT ETMİŞTİ, üç gün sonra da Hz. Hatice ötelere yol aldı… Hüzün yılı, Allah Resülü ile çocukla-rına hüzün dolu günler yaşatıyordu.
Yalnızlık…
Yokluk…
Gariplik…
Bir de çocukların üstüne çöken öksüzlük…
Müşrikler şımardıkça şımarmıştı.
Hüzün yılının hüznünü artırmak için var güçleriyle çalışıyorlardı.
Allah Resulü yoldan geçmekteydi. Belki, Rabb’inin evine, Kabe’sine, belki de bir kara kalpli müşriğe iman nurunu vermeye gidiyordu.
Taşlar, topraklar savruldu üstüne.
Döndü yolundan, evine geldi. Üstü başı toz, toprak içindeydi.
Küçük kızı, can evinden vurulmuştu babasının görüntüsü karşısında. Ağlamaya başladı.
Gözyaşlarıyla sildi sanki tüm tozları. Gözyaşlarıyla yıkadı elbisesine yapışmış kirleri…
Üstünü gözyaşlarıyla temizleyen genç yüreğin hüzün çağ-layanını, sevgili baba, mübarek elleriyle sildi…
“Ağlama kızım, ağlama! Allah babam koruyacaktır…”
Zorluklar karşısında çocuğuna, Allah’ı dayanak göstererek teselli etti.
Babalar, hep güçlü olarak görülmek istenir çocuk psikolojisinde. Güçlü ve koruyucu baba çok önemlidir onlar için.
O, Allah’a dayandığı için gücü hiç bitmeyecek bir babaydı. Gücünü en güçlüden alan bir babaydı. Bu güçle, çocuğuna iman dersi de veriyordu. Rabb’ini, çocuğuna güçlü olarak tanıtıyor, ben de kulum, sen de kulsun. İkimizin de güçlü bir dayanağı var diyordu.
O, öyle Allah’a dayanıyordu ki ondan güçlü hiçbir baba olmadı.
O, çocuklarını Allah’a dayanmaya yönelten bir babaydı…
O, çocuklarına mağlup edilemeyen, güçlü olan Aziz ismiyle yönelen bir Babaydı (a.s.m.)…