Orucun Vakti

    Orucun vakti, ikinci fecirden başlayıp güneşin batışına kadar devam eden müddettir. Ancak, ikinci fecrin ilk doğuş anma mı, yoksa aydınlığının ufukta uzanıp yayılmaya başladığı zamana mı itibar edileceği hususunda ihtilâf edilmiştir. Bazı âlimlere göre, esas olan, ikinci fecrin ilk doğuş anıdır. Bazı âlimlere göreyse, ikinci fecrin aydınlığının biraz uzayıp yayılmaya başladığı zamana itibar edilir. Birinci görüşe göre, ikinci fecirin doğuş anında oruca başlamak gerekmekte; ikinci görüşe göreyse, ikinci fecrin aydınlığının biraz uzayıp yayılmaya başladığı andan itibaren oruca başlamak gerekmektedir.
Fecrin doğup doğmadığından şüphe eden kimsenin, yiyip içmeyi bırakması daha güzeldir. Fakat yiyip içmeye devam etmesi halinde, orucu yine de tamam sayılır. Ancak, fecirden sonra yiyip içtiği anlaşılırsa, orucu kaza etmesi gerekir. Sahurun fecirden sonra yapıldığı kuvvetle zannedilse bile -sağlam olan rivâyete göre- buna itibar edilmez. Bununla birlikte, bu halde tutulan orucun kaza edilmesi ihtiyata daha uygundur.
Oruçlu kimsenin, güneşin batıp batmadığından şüphe etmesi halinde, iftar etmesi helâl olmaz. Bu durumda iftar eder de güneşin batıp batmadığı anlaşılmazsa, orucu kaza etmesi gerekir, ayrıca kefaretin gerekip gerekmediği hususunda iki görüş bulunmaktadır. Fakat güneş batmadan önce iftar ettiği anlaşılacak olursa, hem orucu kaza etmesi, hem de kefaret tutması gerekir.
Araştırma yaparak hem sahur, hem de iftar yapmak caizdir. Oruç tutacak olan kimse, -mecbur kaldığında- zann-ı galibine göre sahur yemeğini yer, fecrin doğduğuna kanaat getirdiğinde oruca başlar ve güneşin battığına kanaat getirdiğinde de orucunu açar.