İmrân b. Husayn (radıyallâhu anh)’dan rivâyet edilmiştir:
“İmrân b. Husayn, Kur’an okuyan ve sonra da (insanlardan) bir şeyler isteyen birisine rastladı. Bunun üzerine (bir musibet anında okunan) istirca’ (=İnnâ lillâhi ve inne ileyhi râciûn) ayetini okudu. Sonra da şöyle dedi:
— ‘Rasulullah (sallallâhu aleyhi ve sellem)’:
– ‘Kim Kur’an okursa (ne ihtiyacı varsa onu insanlardan değil de) Allah’tan istesin. Çünkü Kur’an’ı okuyup ve (onu alet ederek) insanlardan bir şeyler isteyen bir takım topluluklar gelecektir’ buyururken işittim.”
Sehl ibnu’l-Hanzaliyye (radıyallâhu anh)’dan rivâyet edildiğine göre Rasulullah (sallallâhu aleyhi ve sellem) şöyle buyurmaktadır:
“Kimin yanında kendisine yetecek kadar malı olduğu halde dilenirse kendisini cehennem ateşine götürecek şeyi çoğaltmış olur.”
Sevbân (radıyallâhu anh)’dan rivâyet edilmiştir:
“Rasulullah (sallallâhu aleyhi ve sellem):
– ‘İnsanlardan bir şey istemeyeceğine dair kim bana söz verirse ben de ona cenneti garanti ederim’ buyurdu. Sevbân:
– ‘Ben’ dedi.
Bunun üzerine Sevbân, gerçekten bir daha hiçbir kimseden hiçbir şey istemedi.”;
Zübeyr ibnu’l-Avvâm (radıyallâhu anhj’dan rivâyet edildiğine göre Rasulullah (sallallâhu aleyhi ve sellem) şöyle buyurmaktadır:
“Sizden birisinin ipini alarak sırtında bir bağ odun getirip satması ve bu sebeple de Allah’ın kendisinin yüzünü koruması, dilenmesinden çok daha iyidir. Çünkü dilendiği kimseler, ya verirler yada vermezler