Müslümanlık, Medine ve çevresinde iyice kök salmış, Müslümanlığı ortadan kaldırmaya çalışan müşrikler, bütün gayretlerine rağmen başarılı olamamışlardı. Medine, İslâm’ın merkezi haline gelmişti. İnsanlar, dışarıdan grup grup gelip Peygamber Efendimiz (sav)’le görüşüyor, İslâm hakkında bilgi alıyor ve müslüman oluyorlardı.
Yeni müslüman olanlar için Medine’de yetişen sahabeler, onların memleketlerine giderek İslâmiyet’i öğretiyorlardı. İslâm güneşi, bütün âzametiyle etrafı aydınlatıyordu. Bu güneş, daha da uzakları aydınlatmalıydı. Zira Allah (cc(’ın son peygamberi Hz. Muhammed (sav), sadece Arapların değil, tüm insanlığın peygamberiydi. Bu anlayışla Peygamberimiz (sav), komşu devlet başkanlarına mektuplar göndererek, onları İslâm’a davet etti.
Bizans İmparatoru, İran, Mısır, Habeşistan, Umman ve Bahreyn devlet baş- kanlarına, elçiler vasıtasıyla, İslâm’a davet mektupları gönderildi.
Habeşistan Hükümdarı Müslümanlığı kabul etti. Bizans İmparatoru ile Mısır Hükümdarı elçilere iyi davrandılar, fakat müslüman olmadılar. İran Hükümdarı ise, Peygamberimiz (sav)’in mektubunu okuyunca çok kızdı. Öfkeyle mektubu yırttı. Bu hükümdar, bir süre sonra oğlu tarafından öldürülerek saltanatına son verildi.
Iconic One Theme | Powered by Wordpress