«Leyle-i-Velâdet»

Rebi-ul-evveldir, velâdet mâhı;
Nuruyla zulmeti boğdu bu gece,
Çün tulü eyledi, risalet şâhı;
Habib-i Kibriya doğdu bu gece..
Dünyalar bu gece garkoldu nura,
Gönüller bu gece erdi sürura,
İnsanlık bu gece vardı şuura,
Resûl-i Müctebâ doğdu bu gece.
Eğildi vecd ile dağlarla taşlar,
Secdeye kapandı şükrile başlar,
Bu gece silindi gözlerden yaşlar,
Habib-i Kibriya doğdu bu gece..
Bu gece canlara canân verildi,
Bu gece uşşâka ferman verildi,
Bu gece dertlere derman verildi,
Resûl-i müctebâ doğdu bu gece..
Âşıklar bu gece devran ederler,
Arş ile kürsiyi cevlân ederler,
Cemal-i Resûlü seyran ederler,
Habib-i Kibriyâ doğdu bu gece..
Bu gece doğdu ol şems-i hakikat,
Levlâke sırrıyla bâ’is-i hilkat,
Mazhar-ı şefaat, sahib-i şefkat;
Resûl-i müctebâ doğdu bu gece..
Mir’at-ı haktır ol, zâtında kâmil;
Risalet ahdında cihana şâmil,
İns-ü cin, nüh felek hükmüyle âmil;
Habib-i Kibriyâ doğdu bu gece..
Hâsılı övmüşte yaratmış Mevlâm,
Vasfını senâdan âcizdir kelâm,
Her nefes verelim salât-ü selâm,
Resûl-i müctebâ doğdu bu gece..
Aşkî’ye lütfetti mah cemalini,
Mâ’nada seyrettim mâ-fil-bâlini,
Dost-düşman bildiler çün kemalini,
Habib-i kibriyâ doğdu bu gece..