İslâm Öncesi Arabistan’da Kadın

     İslâm’dan önceki Arap toplumuna baktığımızda kadınların, neredeyse tüm İnsanî haklardan mahrum olduğunu görürüz. Öyle ki kadın, bir eşya mesabesindeydi. Erkeğin şehvetini tatmin vasıtası sayılırdı. Kadınlar, genellikle mirastan mahrum edilirdi. Bir adam öldüğünde, büyük oğlu onun hanımlarından istediğinin üzerine bir örtü atar, böylece ona sahip olduğunu göstermiş olurdu. İsterse onunla evlenir, isterse de başkasıyla evlendirirdi.
Kız çocuklarının durumu ise daha da beterdi. Hiç kimse kız çocuğunun olmasını istemezdi. Kız çocukları, maddî bakımdan bir yük, manevî yönden de bir ar ve utanma sebebi kabul edilirdi. Araplar, kız çocuklarını uğursuz sayarlardı. Onlardan duydukları utanç sebebiyle veya fakirlik korkusuyla bazen onları diri diri toprağa gömerlerdi.
Kur’an-ı Kerim bunu şöyle açıklar:
“Onlardan birine kız çocuğunun olduğu müjdelenince öfkelenir ve yüzü kapkara kesilirdi. Kendisine verilen müjdenin kötülüğünden dolayı kavminden gizlenir. Onu aşağılık duygusu içinde yanında mı tutsun, yoksa toprağa mı gömsün! Bakın ki, verdikleri hüküm ne kadar kötüdür!” (Nahl, 16/58, 59)