İftitah, “başlamak, kapıyı açıp girmek” anlamındadır. İftitah tekbiri (tahrime), namaza başlarken alınan tekbir olup “Allahu Ekber” cümlesini söylemektir.
Allah Resûlü’nün (aleyhissalatü vesselâm) tekbir alırken ellerini omuz hizasına kadar kaldırdığına dair rivayet bulunduğu gibi, kulak hizasına veya kulaklarının üstü hizasına kadar kadar kaldırdığına dair rivayetler de vardır. Bu rivayetlerin birleştirilmesi durumunda, tekbir alırken başı hafifçe öne eğerek başparmak kulak memesine değecek şekilde elleri kaldırmanın uygun olduğu belirtilmiştir.
Kalbe bütünlük kazandırmak, bulunduğu buudların üstüne çıkıp ayrı bir âleme girerek “Allahu Ekber” demek, namaz kılmak için bir başlangıç teşkil etmektedir.
Zira dikkat edilirse tarih boyunca tapılan putların, ilahlaştırılıp takdis edilen ve boyun eğilen kuvvetlerin, kendilerine körü körüne itaat edilen liderlerin ortak özellikleri, hep azamet ve kibirlilik, üstünlük ve yükseklik duyguları olmuştur. Bu yüzden “Allahu Ekber” diyerek namaza başlayan mümin, bütün cebbar ve mütekebbirlerin üstesinden gelmiş, onları dize getirmiş ve hiçbir zaman Allah’tan başka bir güç tanımadığını bildirmiş olur. Dolayısıyla kendisini Allah’tan alıkoyan her şeyi arkaya atar, nazarını lâhut âleminin menfezlerine diker ve oradan gelecek şeyleri beklemeye durur. O, başka bir sözle namaza giremez. Allah Resulü (sallallâhu aleyhi ve sellem): “Namazın anahtarı temizliktir. (Namaz dışı şeylerle meşguliyeti) haram kılan şey iftitah tekbiridir, (namaz dışı meşguliyeti) helal kılan şey (de sondaki) selâmdır.” buyurur ve bu hususa dikkat çeker. Başka bir hadislerinde ise: “Abdesti yerli yerinde almadıkça, sonra kıbleye dönüp “Allahu Ekber” demedikçe., hiçbirinizin namazı tam olmaz.” buyurur. Bu yüzden namaza iftitah tekbiri ile girmek namazın bir rüknüdür.
Namaza başlarken “Allahü Ekber” (Allah Büyüktür) yerine “Allahü’l- Kebîr” veya “Allahü Kebîr” yahut yalnız “Allah” denilmesi de farz için ye- terlidir. Bunlarda da Yüce Allah’ın şanını yükselten mana vardır. Fakat şu ifadelerle namaza başlanmaz: “Allahümmeğfîr lî(Allahım beni bağışla). Estağfirullah (Allah’tan bağışlanmamı taleb ediyorum), Eüzü Billah (Allah’a sığınırım), Bismillâh.” Çünkü bunlar birer dua sözleridir, yalnız tazimi ifade etmezler.