«İbret!»

By | 29 Temmuz 2015

ibretal azizim; gel bu devrandan,
Sana hiç fayda yok, seyr-ü seyrandan;
Gün olur göçersin, dehr-i virandan;
Ayırma gönlünü emr-i Kur’andan..
Dünyada bâki mi sanırsın insan,
Âbâ’ü ecdadın hâk ile yeksân,
Zikrile, şükrile dönmezse lisan;
Ya iyman zayıftır, ya akıl noksan..
Bak, geldi geçiyor gençlik âvanın;
Haniya nerede yâran, ihvânın;
Yakında senin de kalkar kervanın,
Bu yolda kılavuz ancak iymanın..
Rabbini bilmektir, en büyük irfan;
Rabbini bulmaktır, irfana bürhan;
Tecelli etmezse rahmet-i Rahman,
Âkibet mutlaka hicrân-ü husrân..
Emrini, nehyini beyan eyledi;
Sevdiği kulları ayân eyledi,
Bay ile gedayı seyyân eyledi,
Kadrini bilmeyen ziyan eyledi..
O ihsan eyledi, sen isyan ettin;
O âsan eyledi, sen nisyân ettin;
O iz’an eyledi, hezeyan ettin;
Ömrünü gafletle girizân ettin..
Arkadaş! Bu dünya yalandır, yalan;
Ölümden ders alır, akıllı olan;
Malını, mülkünü ederler talân,
Kalırsın ortada girye-vü nâlân..
Kazanla teneşir ederler ilân,
Evinden yükselir nâle-vü efgan,
Toplanır kapma emsal-ü akran,
Olursun âhiret yoluna revan..
Tâbutun içinde nihan-ü pinhân,
Bir namaz vaktince olursun mihmân,
Karşında saf tutar ahbab-ü yârân,
Musallâ taşında olur imtihan..
Kabir var, hufre-i nâr-ı niyrândır;
Kabir var, ravza-i bağ-ı cinândır;
Kabir var, mü’mine dâr-ül-emandır;
Kabir var, münkire zâr-ü zindandır..
Koyarlar mezara seni perişan,
Başına dikerler bir küçük nişan,
Kalbini Kur’anla etmişsen rahşân,
Kabrini melekler eyler dırahşân..
Ey Aşkî! Hayır yok fâni cihandan,
Gelenler gidiyor, bir bir bu handan;
îymanla Kur’ana bağlan ki candan,
Dâreynde olasın şâdan-ü handân..