Resûlullah (sav), eşlerinin yanında geceleme konusunda her zaman adaletli bir taksim gözetirdi.
Ebu Davud, Hâkim ve imam Ahmed, Hz. Aişe (r.arıh)’nin Urve’ye şöyle dediğini rivayet ederler:
“Yeğenim, Resûlullah (sav) yanımızda kalacağı geceleri paylaştırma konusunda bil imizi diğerine üstün tutmuyordu. Ayrıca hemen hemen her gün her birimizi ziyaret eder, kadın-erkek ilişkisinde bulunmamaksızm bizimle sohbet eder ve sonunda sıra kimdeyse ona gider, onun yanında gecelerdi.” (Ebu Davud, Kitabu’n-Nikâh)
Eşlerinden Şevde bint Zem (r.anh)’a, yaşlanıp Rasûlullah (sav)’ın kendisinden ayrılacağının farkına vardığında: “Ya Resûlallah, benim sıram Aişe’nin olsun demiş” ve Resûlullah (sav) da bunu kabul etmiştir.