Sıdk-u ihlâs hasletinden mahrum görüp dünyayı
Bu milk-i fenâdan firar eyledi Husrev Hoca..
Fâni zevk ve nimetlere tercih etti ukbâyı,
Âlem-i bâkide karar eyledi Husrev Hoca..
Zühd-ü tekva sahibiydi, ilmi ile âmildi;
Her bakımdan güvenilir bir insan-ı kâmildi,
Merhameti, mürüvveti her mahlûka şâmildi,
Gizli sırrı aşikâr eyledi Husrev Hoca..
Sıkı sıkı sarılmıştı Allah’ın kitabına,
Hiç bir zaman aldırmadı kulların itabına,
Ömür boyu kulak verdi İrci’iy hitabına,
Eceli kendine şikâr eyledi Husrev Hoca..
Can-ü dilden âşık idi Resûlü Kibriya’ya,
Tahammülü yoktu aslâ muhabbette riyâya,
Bir gün olsun tenezzül eylemedi mâsivaya,
Bâb-ı-tevâzu’da İsrar eyledi Husrev Hoca..
Rıhletine matem etti bütün Fatih cami’i,
Boş kalmadı ders verdiği o kürsi-i lâmi’i,
Talebesi Salih şimdi irşâd eder sâmi’i,
Ecr-ü sevap yönünden kâr eyledi Husrev Hoca.
Okuttuğu Kur’an, Hadis daim onun refiki;
Hiç şüphesiz makberinde meleklerdir şefiki,
Rûz-i mahşer refik olsun ona Hakkın tevfiki,
İymanı nefsine şi’ar eyledi Husrev Hoca..
Aşkî diler makamını eylesin Hak muallâ,
Mustafa’ya komşu etsin cennette onu Mevlâ,
Ahbabına, ihvanına şefi kılsın evvelâ;
Ni’met-i tammı ihtiyar eyledi Husrev Hoca..