Bu gazanın sebebi, şuydu: Ebu Süfyan, Mekke’den birçok Kureyş ile ticaret niyetiyle Şam’a giderdi. Hazreti Muhammed (S.A.V.) bir sancak hazırladı. Abdul Muttalib oğlu Hamza’ya verdi. Ebû Selemetül Esed’i Medine’ye vekil bıraktı. Yüz elli kişi ile, (bir söylentiye göre, iki yüz kişi ile) Medine’den çıktı. O kervana hücum edilecekti. Uşeyre denilen yere geldiler. Birkaç gün beklediler. Sonunda kervanın geçip gittiği haber alındı. Müdelleoğulları ki onlar da Uşeyre denilen yerde mevzi tutmuşlardı, onlarla barış ve andlaşma yapılarak Medine’ye dönüldü.
Rivayet edilmiştir ki, bu seferde Resûlullah (S.A.V.), Hazret-i Ali (R. Anh)’a: Ebû Türab lâkabını vermişti.Ömer bin Yâsir Hazretleri der ki:
— Uşeyre gazasında ben ve Hazret-i Ali, bir hurma ağacı dibinde uyumuştuk. Hazret-i Resûlullah (S.A.V.) başucumuza gelerek bizi uyardı. Burası çok kumsallık bir yerdi. Biz taze, toprağa bulanmıştık. Ve Hazret-i Muhammed (S.A.V.):
— «Kalk, yâ Ebâ Türab!» diyerek Hazret-i Ali’ye hitap etti. Ve:
— «Halkın bahtlısı kimdir, sana haber vereyim mi?» dedi. İmam Ali (R. Anh):
— «Evet yâ Resûlâllah!» dedi. Oda:
— «İki kimsedir! diye buyurdu. Bîri Peygamber Salih (A.S.)’dır ki derdi devesindendir. Biri de sensin ki yüzün kendi kanın ile boyanmıştır.»
Böyle dedi ve eliyle Ali’nin elini, yüzünü sıvadı.