Hedef Çocuğun Sevmesi Olmalıdır
Bizim hem hoca olarak hem de kurum olarak gerekli donanıma sahip olmamız gerekir. Aksi takdirde sadece çocuğu değil ailesini de kaybederiz. Toplumun çekirdeklerinin de bu şekilde oluşmasına sebebiyet vermiş oluruz.
Maalesef manevi eğitim deyince biz papağan gibi şakıyacak bir eğitim sistemini algılıyoruz. Hedef Kur’an okuyabilmesinden öte sevmesi olmalıdır. Kur’an’ı sadece lafız olarak öğretmekten ziyade Kur’an ahlakını da verebilmeliyiz. Çocuk okul öncesi eğitimle sorumlu değildir. Tabi ki bilgiyi ne kadar küçük alırsa o kadar iyi ama önce sevgi diyoruz.
Çocuğun anlayışı ve kabiliyeti yeterli değilse mesela en kolay olan sûreleri (İhlas ve Kevser sûrelerini) kelime kelime tekrar ettirin. Zamanı gelince bir haftada ezberleyecektir bu sûreyi inşallah. Sesli eğitim adına fazla bir şey veremiyorsak da görsel eğitimden kazandıkları onlara ömürleri boyunca yetecektir. Yeter ki Kur’an’ı ve Kur’an Kursunu sevsinler, nefret etmesinler. Bu konuda Peygamberimiz “sevdiriniz nefret ettirmeyiniz ….” buyuruyor.