Ebû Mahzûre

   Ebû Mahzûre, genç yaşta Müslüman ve Mekke’nin müezzini olmuştur. Bundan sonrasını Ebû Mahzûre’nin kendisinden dinleyelim:
“Biz on genç arkadaş, Huneyn’e gitmiştik.
O sırada, Rasûlullah (s.a.s.) bizim en nefret ettiğimiz ve hoşlanmadığımız kimseydi.
Huneyn’den dönerken, yolda Rasûlullah’a (s.a.s.) rastladık.
Ci’rane’de, Rasûlullahîn (s.a.s.) müezzini namaz için kalkıp ezan okudu.
Müezzinin sesini duyunca, bir tarafa gizlendik, onlarla alay etmek için, ezanı yüksek sesle tekrarladık.
Rasûlullah (s.a.s.):
“Getirin bana şu gençleri!” dedi.
Getirildik, önünde durduk.
Bize:
“Haydi, ezan okuyun” dedi.
Okuduk.
En son okuyan bendim.
Rasûlullah (s.a.s.):
“Sesini en çok yükselten, hanginiz?” diye sordu.
Bütün arkadaşlarım beni gösterdiler.
Bunun üzerine, Rasûlullah (s.a.s.) onları serbest bıraktı, beni alıkoydu.
“Bunun sesi, ne güzel!
Kalk, namaz için ezan oku” dedi. O sırada, bana, Rasûlullah’tan (s.a.s.) ve onun emrettiği şeyden daha sevimsiz gelen bir şey yoktu!
Rasûlullah’ın (s.a.s.) önünde ayağa kalktım.
Ezan okumayı bana kendisi öğretti ve ezberletti:
Kad kametissalah! Kad kametissalah! de. Duydun mu?
Allahu Ekber! ve Eşhedü en la ilahe illallah derken sesini yükselt.
Eşhedü enne Muhammeden Rasûlullah derken de kıs, dedi.
Sonra beni çağırdı. Ezanı okuttuğunda, bana bir kese gümüş para verdi. Elini alnıma koydu. Yüzümü, gözümü, sırtımı sıvazladı ve:
Allah senin hakkında hayırlı ve mübarek kılsın, dedi.
– Allah’ın Rasûlü! Benim Mekke’de müezzinlik yapmamı emreder misin? dedim.
Senin Mekke’de müezzinlik yapman için emir veriyorum. Git. Mekkeli lerin ezanını oku. Attab b. Esîd’e, Mekkelilerin ezanını okumamı, baıı.ı Rasûlullah emretti, de” dedi.
Bunun üzerine, Rasûlullah’a (s.a.s.) karşı duyduğum nefret tamamen gitti, yerini sevgi aldı.
Mekke valisi Attab b. Esîd’in yanma vardım.
Rasûlullah’ın (s.a.s.) emriyle, namaz ezanlarını okumaya başladım. “
Ebû Mahzûre, önceleri, ezanı Bilal-ı Habeşî ile birlikte okurdu.
O, ezan okuyanların, sesi en gür ve en güzel olanıydı .