1
– Suyun bulunmaması veya kullanılmasından dolayı korku bulunması durumunda temiz olan “said” ile teyemmüm icma (ittifak) ile caizdir. Mezhep imamları saidin tefsirinde ihtilaf etmişlerdir.
2 – Şafiî ve Hanbelî’ye göre “said” topraktır.Teyemmüm temiz olan toprak veya tozlu kumdan başka bir şey ile caiz olmaz.
3 – Ebu Hanife ve İmam Malik’e göre “said” kara parçası (arz) dır. Teyemmüm arzdan ve onun parçası olan şeylerden caiz olur. İsterse üzerinde toprak olmayan taş, tozu olmayan kum olsun, İmam Malik buna ilaveten karaya bitişik şeylerler, mesela bitkilerle de teyemmüm edilebileceğini söylemiştir.
4 – Teyemmümün sahih (geçerli) olabilmesi için suyu aramak şarttır. Bu, Şafiî ve Malikî mezhebine göredir. Ebu Hanife’ye göre şart değildir. Ahmed b. Hanbel’den her iki mezhep gibi rivayet varsa da onların (daha doğru) olanı suyu aramanın gerekli olduğudur.
5 – Abdest yerine teyemmüm caiz olduğu gibi gusül için de caiz olması ve yolculuk halinde yanındaki suyu abdest, gusül gibi maksatlarla kullandığı takdirde susuzluk çekeceğinden korkan kimsenin suyu içmek için saklayıp diğer ihtiyaçları için teyemmüm etmesi mezhep imamlarının görüş birliği ile caizdir.
6 – Ebu Hanife’ye göre teyemmümde kolların meshi dirseklere kadardır. Şafiî’ nin yeni kavli de böyledir.
Malikî ve Hanbelî mezhebinde ise bileklere kadar mesh etmek farz, dirseklere kadar mesh etmek müstehaptır.
Zührî’den bir rivayete göre mesh koltuklara kadardır.
7 – Mezheplerin hepsine göre teyemmüm eden kişi namaza başlamazdan önce suyu bulursa teyemmümü bozulup, kendisine suyu kullanmak lazım gelir.