Dört Mezhebe Göre Teyemmüm

– Hanefî dışındaki mezhepler bayram ve cenaze namazlarının; (abdest veya gusül ile meşgul olurken) namazın geçme korkusu da olsa teyemmüm ile caiz olmadığında birleşmişlerdir. Bu, Ebu Hanife’ye göre caizdir.
Seferî olunca bu konuda ihtilaf etmişlerdir. Su bulmak güçleşir ve vaktin çıkmasından korkulursa -suyun uzakta olması veya kuyudan su elde etmekle meşgul iken güneşin doğması gibi hallerde- Şafiî mezhebine göre teyemmüm eder ve namazını kılar. Suyu elde edince de namazı yeniden kılar. Malikî’ye göre namazı yeniden kılmaya gerek yoktur. Hanefî’ye göre yukarıdaki durumlarda namaz terk edilir, suyu kullanma imkanı doğuncaya kadar geçen namaz zimmete borç kalır, sonra kaza edilir.
– Suyu kullandığı takdirde telef olmaktan korkan kimse için su kullanmayı bırakıp teyemmüm etmek ihtilafsız caizdir. Su kullanmaktan rahatsızlık artması veya mevcut bir hastalıktan iyileşmenin gecikmesi veya yeni bir hastalık meydana gelmesi gibi bir durum olursa Ebu Hanife ve Malik’e göre teyemmüm caiz olur. Sonra namazı yeniden kılmak gerekmez. Şafiî mezhebinde bu hususta ihtilaf varsa da tercih edilen görüş Ebu Hanife ve Malik’inki gibidir.
Atâ’ ve Hasan-ı Basrî’ye göre hastalık sebebiyle teyemmüm caiz değildir. Hastalık da olsa teyemmüm suyun bulunmaması durumunda caiz olabilir.
Mevcut suyun abdest için yetmemesi durumunda Şafiî mezhebinde tercih edilen görüşe göre bu su önceden kullanılır, sonra teyemmüm yapılır. Hanbelî mezhebine göre, o suyu kullanabildiği yere kadar kullanır, kuru kalan yerler için teyemmüm edilir. Diğer mezhep imamlarına göre o suyun kullanılması gerekmez, teyemmüm yapılır.