Dört Mezhebe Göre Teminat

– Mezhep imamları teminat (garanti) vermenin caiz olduğunda ittifak etmişlerdir.
– Namına garanti verilen kişi sağ ise, garanti vermekle garantiye konu olan hak ondan intikal etmez. Belki borç namına garanti verilen kişinin zimmetinde kalır. Borcun onun zimmetinden düşmesi ancak ödemekle olur.
İbn-i Ebi Leyla ve İbn-i Şübrüme, Ebu Sevr ve Davud-u Zahirîye göre teminat göstermekle borç namına teminat verilen kişiden düşer.
– Namına garanti verilen kişi ölmüş ise, verilen garanti ile ölünün zimmeti borçtan kurtulur mu?
Hanbelî mezhebine göre iki rivayet vardır: Evet ve hayır. Diğer üç mezhebe göre hayır.
– Mahiyeti belirsiz bir konuda garanti vermek Ebu Hanife, Malik ve Ahmed b. Hanbel’e göre caizdir. Mesela: Ne kadar olduğunu bilmediği halde: “Zeyd’de ne kadar alacağın varsa (ödenmesi hususunda) sana garanti ederim” gibi.Yine bu imamlara göre, henüz hak haline gelmemiş bir konuda garanti vermek de caizdir. “Zeyd’e borç ver. Senin için ne kadar olursa, alacağın bendedir” veya “Ben onu (ödemeyi) garanti ediyorum” demek gibi.
(Bu konuda) Şafiî’de meşhur olan bunun caiz olmamasıdır. Nitekim (mahiyeti) meçhul bir şeyden ibra (temize çıkmak) da caiz değildir.