– Şahitlik (ile ilgili bir hususun) yerine getirilmesi için hazır bulundurmak üzere ölünün bedeni için kefalet sahihtir.
– Teminat veren kimse hakkında teminat verdiği kişiyi teslim etmeyi şart koştuğu yerde teslim etmekle sorumluluğu biter. Hak sahibi bunu, ister (rıza gösterip) arzu etsin, ister arzu etmesin. Bunda ittifak vardır. Şu kadar ki teslimi engelleyen güçlü bir engel varsa teslim yerine gelmiş olmadığı için sorumluluk devam eder.
– Teminat verenin ölmesiyle kefalet (garanti) batıl olur. Maliki mezhebine göre batıl olmaz.
– Hakkında teminat verilen kimse kayıp olsa veya kaçsa, teminat verene onu hazır bulundurmaktan başka bir şey, mali bir ceza gerekmez. Bu Ebu Hanife ve Şafiî’ye göredir. Onu hazır bulundurmak imkansızlaşırsa Ebu Hanife’ye göre gidip getirmek üzere teminat verenin gidip geleceği kadar bir süre mühlet verilir. Getirmediği takdirde, getirinceye kadar hapsedilir. Malik ve Ahmed b. Hanbel’e göre, getirmezse malî bir ceza ödemez. Teminat veren onun yerini bilmiyorsa onu hazır bulundurması istenmez. Bunda ittifak vardır.
– Teminat veren kimse: “Yarın onu hazır bulundurmazsam üzerinde ne kadar borcu varsa ödeyeceğim” der ve ertesi gün onu hazır bulundurmazsa hakkında teminat verdiği kimse ölürse teminat verdiği ödemeyi yapması gerekir. Şafiî ve Malik’e göre gerekmez.