– Mezhep alimleri sabah namazının vaktinin ikinci şafağın; fecri sadıkın doğduğu vakit olduğunda icma’ (birlik) etmişlerdir. Bu şafakta ufukta yatay olarak bir aydınlık yayılır, bundan sonra artık karanlık yoktur.
Sabah namazının son vakti tercih edilen görüşe göre ortalığın aydınlanmasıdır.
Sabah namazının caiz olabileceği en son vakit güneşin doğma sınırındaki vakittir. Bu, icma’ (görüş birliği) ile böyledir.
Malikî, Şafiî ve Ahmed b. Hanbel’den bazı rivayetlere göre sabah namazında tercih edilen vakit alacakaranlıkta kılınmasıdır.
Ebu Hanife’ye göre, tercih edilen görüş, alaca karanlıkta başlayıp aydınlıkta bitirmek, böylece her iki özelliği birleştirmektir.
Eğer bu iki özelliği içine alacak şekilde sabah namazını kılmak mümkün olmazsa sabah namazını ortalık aydınlandığında kılmak alaca karanlık iken kılmakdan daha iyidir.Ancak Müzdelife’de (Hacda) alaca karanlıkta kılmak daha iyidir.
Ahmed b. Hanbel’den gelen başka rivayetlere göre namaz kılan kimsenin durumuna göre vaziyet değişir. Alaca karanlıkta kılmakta güçlük varsa aydınlıkta kılmak daha faziletlidir. Alaca karanlıkta (namaz kılmak için) toplanılabiliyorsa bu daha faziletlidir.