– Mezhep imamları mudarebenin caiz olduğunda ittifak etmişlerdir. Medinelilerin lugatında “Kiraz” denilen mudarabe iki kişi arasında, sermaye birisinden, çalışmak diğerinden olup, kâr ortak olmak üzere kurulan şirkettir.
– Para vermesi gereken kimse (para yerine) mal verip “bunu sat, parasını şirkete sermaye olarak koy” dese, Hanefî dışındaki mezheplere bu ortaklık fasit olur. Hanefî’ye göre ise bu sahihtir.
– Altın ve gümüş dışındaki madenlerden yapılan para ile mudarabe şirketinin sahih olup olmadığında ihtilaf edilmiştir. Mezhep imamları bunun olmayacağını söylemişler, Eşheb ve Ebu Yusuf bu madeni para piyasada geçiyorsa bununla mudarebe şirketinin caiz olduğunu söylemişlerdir.
– Çalışma kendisinden olacak olan ortak sermayeyi belgeye dayalı olarak alınca, (verdiğini isbat eden) belge olmaksızın (sadece) inkar ile sermayeden zimmeti kurtulmaz.
Bu alimlerin çoğunluğuna göre böyledir. Irak alimleri bu kimsenin bu hususta yeminiyle sözü kabul edilir, demişlerdir.