–
Bir kimse (mesela) cumartesi gün yüz, Pazar gün de yüz dirhem borcu olduğunu ikrar etse; Malik, Şafiî, Ahmed b. Hanbel, Muhammed ve Ebu Yusuf a göre bu ikrarlar aynı mekanda veya ayrı ayrı mekanlarda söylenmesinde fark olmaksızın bu kimsenin ikrardan dolayı sadece yüz dirhem borcu olması gerekir.
Ebu Hanife’ye göre bu ikrarlar aynı mekanda oldu ise yüz, ayrı mekanlarda oldu ise her biri ayrı ikrar (olmak üzere borcun ikiyüz) olması gerekir.
– Bir kimse belli bir zamana ertelenmiş borcu olduğunu ikrar etse, kendisi için ikrarda bulunulan kimse ertelemeyi kabul etmese:
Ebu Hanife ve Malik’e göre borcun peşin olduğu hususunda yeminiyle birlikte kendisi için ikrarda bulunulan kişinin sözü kabul edilir.
Ahmed b. Hanbel’e göre ise ikrar edenin sözü yeminiyle birlikte kabul edilir. Şafiî’nin her iki mezhebe de uyan iki kavli olup bunların en sahihi Ahmed b. Hanbel’inki gibi olandır.