– Fidye gerektiren yasağın miktarı üzerinde ihtilaf vardır: Ebu Hanife’ye göre bu miktar başın dörtte birini tıraş etmektir. Malik’e göre baştan rahatsızlığı gidermek manasında olacak kadarın tıraş edilmesidir. Şafiî’ye göre bu üç saç telidir. Ahmed b. Hanbel’den iki rivayet olup birincisi Şafiî’nin görüşü gibi, diğeri Hanefî’nin görüşü gibidir.
– İhramlı bir kimse sabahleyin başının yarısını, akşam da diğer yarısını tıraş etse Şafiî’ye göre bu kimseye iki kefaret gerekir. Şafiî alimleri bu hususta görüş birliği içindedirler. Ahmed b. Hanbel de bu görüştedir. Aynı zamanlarda veya peşpeşe (dikişli) giysi giymek veya koku sürünmek böyle değildir.
Ebu Hanife’ye göre bu yasaklardan avlanma dışındakiler bir mekanda (yerde) işlendiği takdirde bir kefaret gerekir. İlk yasaktan dolayı bir kefaret verilmiş olsun olmasın, durum aynıdır. Ayrı ayrı yerlerde yasakların işlenmesi halinde her bir yasak işlenen yer için ayrı bir kefaret gerekir. Ancak bu ayrı ayrı yerlerdeki yasak işlemeler hastalık gibi aynı manadan kaynaklanıyorsa kefaret tekrarlanmaz.
Malik, av hususunda Ebu Hanife’ye diğer hususlarda Şafiî’ye katılmaktadır.