– Mahsulün bir kere zekâtı verildikten sonra (sahibinin elinde) senelerce de kalsa ittifakla tekrar zekât vermek gerekmez. Hasan-ı Basrî ise: “Araziden kalkan mahsulün üzerinden her yıl geçişinde zekât vermek farz olur” demiştir.
– Toprak harac arazisi ise vakti gelince haracı, mahsul kaldırılınca da öşürü (mahsülün zekâtı) verilir. Çünkü haraç toprağın kendisi ile ilgili, öşür ise mahsûl ile ilgilidir. Bu Hanefî dışındaki mezheplerdedir. Hanefî’de ise haraç arazisinde öşür vermek gerekmez. Bir kimse üzerinde hem haraç, hem öşür birleşmez.
-Toprak bir kimsenin, mahsûl de bir başka kimsenin ise Hanefî dışındaki mezheplere göre öşür mahsulü ekene aittir. Hanefî’de ise öşür tarla sahibine aittir. Toprağı kiralama durumunda da durum böyledir.
– Müslümanın sahip olduğu toprağa haraç yoktur. Müslümanın toprağını gayrı müslim bir kimse satın alırsa da Şafiî ve Hanbelî mezhebine göre haraç ve öşür bu toprağa gerekmez. Hanefî’de ise (sahibi gayri müslim olduğu için) haraç gerekir. Ebu Yusuf a göre iki öşür gerekir. (Yani nisbet beşte bir olur.) Malikî mezhebine göre ise gayri müslime arazi satmak sahih olmaz.