Ne müşkildir söz anlatmak senin gibi gafile,
Hakkı bilmez, bâtıl ile amel eder durursun;
Kulağına hak söz girmez, ne söylense nafile!
Sağır gibi işitmez de, kendinden uydurursun..
Hiç kimseyi beğenmezsin; kibir, gurur şendedir;
Ele binbir kusur bulur, herkesi hor görürsün;
Şeytan seni esir etmiş, daima ensendedir;
Hep etrafa bakarsın da, kendini zor görürsün..
Sana kalsa senden gayri âbid, zâhid pek yoktur;
Âlimlere dil uzatır, ilme değer vermezsin;
Oysa kendi gafletine âdil şahit pek çoktur,
İlim Hakkın sıfatıdır, bilsen ilmi yermezsim.
Veliliğe özenirsin, hayret salıp âleme;
Koynundaki günahların sayısını bilmezsin,
Kara sürmek âdetindir, rastgele her âdeme;
Alnındaki lekeleri fırsat bulup silmezsim.
Tevhid diye tefrikaya düşürürsün milleti,
Sual açar, şüphe saçar, fitnenle öğünürsün,
Dimağını tahrip etmiş senin kuşku illeti,
Ama bir gün pişman olur çırpınır, döğünürsün..
Şeriat der, sayamazsın farzlar ile sünneti;
Tarikat eder, râh-ı hakta yolunu seçemezsin;
Her sözünle idlâl eder, yanıltırsın ümmeti;
Şu mürşitlik dâvasından aslâ vazgeçemezsin..
Bir âyeti, doğru dürüst sökemezsin yüzünden;
Kalkar Kuran tefsirine özenirsin hey cahil,
Küfr-ü inkâr zâhir olur senin her bir sözünden,
Bu halinle sen fırâk-ı dâlleye oldun dahil..
Merhametim sana değil, sana uyan safdile;
O zavallı insanları dalâlete itersin,
Tövbe eyle, istiğfar et, gel Rabbinden af dile;
Unutma ki kâfirden de, zındıktan da betersin..
İnsan isen Hakka kul ol, Hak emrine uy artık;
Küfr-ü isyan, cehl-ü nisyan hiç bir işe yaramaz;
Aşkî sana hakkı söyler, bu sözümü duy artık;
Yollarını şaşıranlar, maksuduna varamaz..