Anneler özellikle televizyon seyredilmesi konusunda evvela kendisinin duyarlı olduğunu ve kendi seyrettiği programları örnek olarak göstermelidir. Hangi programlar seyredilebilir, hangileri seyredilemez bilinmeli ve bildirilmelidir. Televizyonlarda ahlâkî çöküntüyü de beraberinde getiren yuyınların çocuklarımıza seyrettirilmemesi gerekir. Yalnız bu, baskı ile ılrgil, eğiterek, anlatarak olmalıdır. Eğer yasak getirilirse çocuk tersini y.ıpmaya çalışacaktır.
“Seyretmeyeceksin, izlemeyeceksin” demekle olmaz. Onun izlemek istediği programların olduğu ve annenin izlemesinde sakınca gördüğü durumlarda, yasak koyma yerine ona fazla hissettirmeden, başka bir meşguliyete yönlendirilmelidir. Ya da tüm aile üyeleri o saatte hep beraber televizyon izleme yerine, faydalı kitapları okumalı, araştırmalar yapmalıdırlar,Fakat belirli saatlerde yaşına uygun zararlı olmayan yayınlar eğitici ve bilgilendirici olabilir. Yalnız bu yapılırken çalışma ve uyku saatlerini aksatmayacak şekilde bir programla belirlenebilir. Bazen anneler, misafirlerle beraber gelen çocuklar, kendilerini rahatsız etmesinler diye televizyon açarlar. Zararlı zararsız, ne var, ne yok mütemadiyen çocukları onun karşılarından ayrılmazlar. Seyrettikleri olumsuz şeylerden, ruhî sağlığı ve ahlâkî dengesini yitiren gençlerin, çocukların sayısı çok fazladır. Çocuk mütemadiyen annesi tarafından televizyon karşısında tutulur, sonra da “zamane çocuğu” damgasını yer. Bu yanlıştır. Anne kendi duyarsızlığının faturasını çocuğa yüklemektedir. Çocuk, zamanı gelince öğreneceği şeyleri televizyon sayesinde yaşından evvel öğrenip yanlış davranışlar sergiliyorsa suçlu kimdir? Televizyonların bir başka boyutu da çocukları israfa teşvik edici çikolata, şekerleme gibi sağlığa da uygun olmayan bazı reklâmların aşırı olarak gösterilmesidir. Anneler bu konuda çocuklarını karşılarına alarak anlatmalı, onları önemsedikleri için fikirleri ve kararları beraber aldıklarını söyleyerek bilinçlendirmelidir. Annenin çocuğuyla ilgileneceği televizyonun bir başka boyutu ise, televizyon başında geçirilen zaman israfı konusudur.Burada harcanan vakitler yerine daha faydalı ve yararlı işler yapılabileceği, memleketinin geleceğinin, çok çalışan gençlerle mümkün olacağı belirtilmelidir.
Yapılan araştırmalara göre aşırı derecede televizyon seyreden çocuklarda obezite belirtileri görülmüştür. Bunun nedeni de çocukların televizyon karşısında uzun süre hareketsiz kalarak daha az enerji harcaması ve yedikleri kalorili yiyecekleri yakamamasıdır.
Televizyon aile içindeki iletişimin zayıflamasına yol açan bir araçtır. Sürekli televizyon seyreden ailelerde sohbet olmaz, kimse birbiriyle konuşmaz. İletişim azalır. Bu da ilerde aile içinde bazı sorunların oluşmasına yol açabilir.