Böyle bir şeyde, bir yönden, çocuğa önem verildiğini hissettirme, bir başka yönden de, İslâmî adabın öğretilmesi söz konusudur.
Sehl b. Sa’d es-Sâîdî şunu anlattı:
“Rasûlullah’a bir içecek getirildi. Ondan içti, sağında bir çocuk, solunda ila yaşlı kimseler vardı. Çocuğa dedi ki:
“Şunlara vermeme izin verir misin?” Çocuk:
“Hayır, vallahi senden gelen nasibimi kimseye vermem” dedi.
Rasûlullah da içeceği ona verdi.”