Abbas oğlu Hadl’dan (Allah ondan razı olsun) der ki: — Hazret-i Resulullah (S.A.V.)’in hastalığının şiddetli zamanında elimi tutup evinden dışarı çıktı. Mescide gelerek minberde oturdu. Bilâl Habeşî’ye şu buyruğu verdi: — Yâ Bilâl! Halka nida kıl ki benim son vasiyetimi dinlesinler. Burada hazır olsunlar. Bilâl da emredileni yaptı. Medine halkı bunu işitince alışveriş… Read More »
Medineli Ansar Hazret-i Muhammed (S.A.V.)’in hastalığının günden güne arttığını görünce içlerinde sabırları evlerinde rahatları kalmadı. Şaşkına dönerek Mescid-i Nebevî’de bir araya geldiler. Hazret- i Abbas ile oğlu Fadl, Ali (Allah onların yüzünü kerîm kılsın) birbiri ardınca Hücreyi Peygamberî’ye girip AnsaPın hallerini bildirdiler. O da eli ile işaret ederek: — Ansar ne diyor? diye… Read More »
Hazret-i Muhammed (S.A.V.)’in hastalığı artıp şiddet bulunca Ashab-ı Kiram mübarek hücresinde toplandılar. Resulullah (S.A.V.): — Divit ve kâğıt getirin! Size vasiyet edeyim ki benden sonra kötü yola düşmeyesiniz! dedi. Bu zaman ashab fikir ayrılığına düştüler, kimisi: — Resulullah (S.A.V.)’in buyruğu ile amel etmek gerektir! dediler. Kimileri de: — Bu söz hastalık demlerinde söylenilen… Read More »
Şöyle de söylenilmiştir: — Hastalık şiddetini arttırınca Hazret-i Muhammed (S.A.V.): — Bana kızım Fâtımatüz Zehra gelsin! dedi. Fatıma (Allah ondan razı olsun) hemen geldi. Peygamber (S.A.V.) onu göğsüne doğru çekti. Sonra kulağına bir şey söyledi. Fatıma ağladı. Yine kulağına bir söz fısıldadı. Hazret-i Fatıma bu sözlerden sevinç duydu. Bu hadisi rivayet eden Ayşe… Read More »
Bişr bin Bera bin Mağrudun anası der ki: — O Hazret-i Muhammed (S.A.V.)’in hastalığında evine vardım. Sıtma tutmuştu. Harareti haddi aşkındı. Kendilerine: — Yâ Resûlâllah! dedim. Ben hiçbir zaman böyle bir zahmet, ıstırap görmedim. O da şöyle buyurdu: — Benim sıtmam çetindir, serttir! Bu da sevabımın ziyade olmasından ötürüdür. Ey Ümmül Besâsâ! Halk… Read More »
Ebû Said-i Hudrî’den (Allah ondan razı olsun) şöyle rivayet edilmiştir: — Ben Hazret-i Muhammed (S.A.V.)’in huzuruna vardım. Üstü, bir kadife ile örtülüydü. Sıtmanın ateşi o kadifeden dışarı çıkıp fışkırdığı sanılırdı. Elimizi mübarek tenine dokunduramıyorduk. Şaşırdık. Resulullah (S.A.V.): — Belânın en şiddetlisi peygamberlerin başına gelir! Ama nebilerin belâya sevinmeleri sizin verilen bir hediyeye sevinmenizden… Read More »
Muhammed (S.A.V.) ölüm hastalığında o kadar ıstırap çekti ki daima döşeğinde sağa, sola döner, dururdu. Hazret-i Ayşe (Allah o hatundan razı olsun) dedi ki: — Yâ Resûlâllah! Eğer bizim başımıza bu hal gelseydi, ona gazap olmuştur! derdik. Resulullah (S.A.V.) ona şu cevabı verdi: — Yâ Ayşe! Hastalık bana güç, çetin olarak geldi. Her… Read More »
Abdullah bin Mes’ud (Allah ondan razı olsun) der ki: — Hazret-i Muhammed (S.A.V.)’i görmeğe gittiğim zaman kendisini sıtma tutmuştu. Ateşi sıcaklığı o kadar artmıştı ki mübarek vücuduna elimi dokunduramadım. O zaman: . — Yâ Resûlâllah! dedim. Sıtma size çok hararet vermiş!..O da şöyle buyurdu: — Sizden iki kişinin sıtması kadar var!.. Ben de:… Read More »
Ayşe-i Sıddıka (Allah ondan razı olsun) der ki: — Resulullah (S.A.V.)’in marazı Meymune’nin evinde oldu. Onun nöbet günüydü. Oradan benim evime geldi. Bana da başağrısı gelmişti. Ben: — Ah başım! dedim. Hazret-i Resulullah (S.A.V.): — Yâ Ayşe! dedi. Eğer Ahiret’e gidersen sana ne zarar olur ve ben seni teçhiz ve tekfin ederim. Namazını… Read More »
İbni Abbas (Allah ondan razı olsun) rivayet eder ki: — Selmân-ı Fârisi (Allah ondan razı olsun) bana şöyle dedi: — Ben bir bahçıvan oğluydum. İsfahan köylerinden Hay adındaki köyde babam mal sahibi bir kişiydi. Bana gayet çok sevgisi vardı. Ateşe tapardı. Gece-gündüz beni evden dışarı bırakmazdı. Evde ateş yakar, ona tazimde bulunurdu. İbâdeti ile vakit… Read More »