Aile, lügat bakımından “kişinin en yakın akrabalarından meydana gelen topluluk” demektir. Bunlar; anneler, babalar, dedeler, nineler, kız ve erkek çocuklar ve onlann çocuklanndan oluşanlardır.
Kişi, ailenin bir parçasıdır ve ilk özelliklerini ondan alır. Kişi ailenin, aile de toplumun temeli ve direğidir. Bu bakımdan, kişi iyi olursa aile, aile iyi olursa toplum da iyi olur.
İslâm’ın aileye verdiği önemi pek çok yerde görmek mümkündür. Bunların başlıcasmı şöyle sıralayabiliriz:
1) Evliliği emretmiş olması.
Zira, evlilik olmadan aile olamaz. Meşru bir evlilik temeline dayanmayan ilişkiler zinadır.
2) Kan-koca hukukunun belirlenmiş olması.
3) Çocuklann geçiminin babaya ait kılınması.
İşte bu ve benzeri hükümler, İslâm’ın aileye ne kadar önem verdiğini göstermektedir.