Abdullah B. Zübeyr

    Hicret’ten sonra, 622 milâdî yılında, Medine yakınındaki Küba’da doğdu. Babası Zübeyr b. Avvâm, Cennetle müjdelenen on kişiden biridir. Annesi, Hz. Ebû Bekir’in kızı Esmâ’dır. Teyzesi, müminlerin annesi Hz. Âîşe’dir.
Medine’de muhacirlerden ilk doğan çocuk Abdullah b. Zübeyr’dir. Bu doğuma Muhacirler bir hayli sevinmişti. Çünkü Medine Yahûdileri “Muhacirlere sihir yaptık, çocukları olmayacak” diye ortaya fesat saçıyorlardı. Abdullah doğunca Yahûdilerin yalanı ortaya çıktı. Doğumu Rasûlullah habeı aldı. Dua edip, adını Abdullah, künyesini Ebû Bekir koydular. Ayrıca Ebû Hubeyb diye diğer bir künye ile de tanınır.
Yedi yaşındayken babası tarafından Peygamber’imize getirilerek O’na bi at etme şerefine kavuştu. Hz. Ebû Bekir devrinde çocukluğunu atlattıktan sonra Hz. Ömer devrinde henüz on iki yaşlarında iken babası ile Yermiik savaşma gitti. Savaş yerinde babası onu sahabeden birine emânet ederek savaşa katıldı. Abdullah b.
Zübeyr de, babasını at üzerinde savaşırken seyretti. Dört yıl sonra da (M. 639) babası ile birlikte Amr b. el-Âs komutanlığında Mısır fethine katıldı. M. 649 senesinde Afrika’da Abdullah b. Sa’d ile Tunus’un fethine gitti. Bu savaşta üstün Bizans kuvvetleri karşısında kahramanca savaşıp Roma bölge valisi Gregor’u öldürerek zaferin kazanılmasında büyük rol oynadı. Otuz yaşında, Saîd b. el-Âs kumandasındaki orduyla Horasan seferinde bulundu. Aynı yıl içinde Hz. Osman tarafından Kur’ân-ı Kerim’in çoğaltılması için toplanan İlmî heyete katıldı. Hz. Osman şehit edildiği gün, âsilere karşı gayretle müdâfaa edenlerden idi.
Abdullah b. Zübeyr’in çocukluğunda geçen bir olayı onun cesaret ve kararlılığına örnek olarak veriyoruz:
Hz. Ömer, bazı çocukların oyun oynadığı bir yerden geçiyordu, çocuk ların içinde Abdullah b. Zübeyr de vardı. Çocuklar Hz. Ömer’i görünce kaçtılar. Abdullah kaçmadı, bunun üzerine Hz. Ömer:
“Diğer arkadaşların gibi sen niye kaçmadın?” diye sordu. O da cevaben:
“Suçum yok ki korkayım, yol dar değil ki sana açayım” demişti.